Gdy w dzisiejszych czasach ktoś decyduje się grać i komponować folk, alt-country czy americanę, to musi mieć do tego dobry powód i jeszcze lepsze umiejętności. Tak jest w przypadku Piotra Jana Brzezińskiego, muzyka, który już od ponad 10 lat udowadnia, że muzyka gitarowa ma się dobrze pod warunkiem, że ma się na nią pomysł. Tych pomysłów artyście z Wołowa nie brakuje.

Peter J. Birch, gdyż pod takim pseudonimem tworzy Brzeziński, to człowiek-orkiestra, który niezależnie od tego czy na scenie występuje w pojedynkę czy ze składem muzyków, potrafi zbudować unikatową atmosferę już po kilku taktach. Swoją karierę zainaugurował w 2010 roku wydając EP „In My Island”. Kolejne wydawnictwa kształtowy jego styl, który przypadł do gustu nie tylko słuchaczom, lecz znalazł także uznanie w opinii dziennikarzy czy organizatorów największych festiwali. Na koncie Petera J. Bircha są występy nie tylko na najważniejszych imprezach w kraju, takich jak Opener czy OFF Festival, lecz także zagranicą, gdzie miał okazję zaprezentować się publiczności 20-stu państw Europy, a także zagrać trasę koncertową po Japonii, która zaowocowała wydaniem jego czwartego albumu “Inner Anxiety” na tamtejszy rynek.

Styl Petera J. Bircha przez lata nabierał rumieńców. Ciepłemu brzmieniu gitary akustycznej towarzyszy mocny, męski głos, w którym nie brakuje emocji. Warstwa liryczna jest równie ważna co brzmienie, o czym Brzeziński przekonuje na każdej ze swoich płyt. Choć wachlarz stylistyczny artysty z Wołowa jest szeroki to całokształt twórczości Petera J. Bircha należy uznać za wyjątkowo spójny. Muzykowi udaje się niesłychanie zgrabnie łączyć elementy folku spod znaku Williama Fitzsimmonsa z akcentami alt-country w stylu Bonnie ‘Prince’ Billy, Wilco czy Okkervil River. Co ciekawe, w brzmieniu Brzezińskiego z łatwością odnajdą się fani Neila Younga czy Nicka Cave’a, ale trzeba oddać, że Birchowi nie brakuje odwagi, by wychodzić poza ramy muzyki gitarowej i eksperymentować z elementami elektroniki, podobnie jak robią to Damien Rice czy James Vincent McMorrow. Wspólnym mianownikiem wszystkich wcieleń Bircha jest autentyczność, która wybija się na pierwszy plan niezależnie od towarzyszącego jej dźwiękowego anturażu.

Podczas trwania swojej kariery Peter miał zaszczyt supportować takich polskich artystów jak: Lech Janerka, Waglewski Fisz Emade, Brodka, CeZik, Czesław Śpiewa, Tymon Tymański czy Stanisław Soyka, a także wielu zagranicznych: Damien Jurado (USA), Wovenhand (USA), These New Puritans (Wielka Brytania) czy Shugo Tokumaru (Japonia).